بازگشت
پایداری یا وابستگی
انجنیر عزیزاحمد انجنیر عزیزاحمد

حمل 1390

 

بحث ایجاد پایگاه دایمی نظامی امریکا و آغاز خروج قوای آن در افغانستان گرم است، رئیس جمهور آقای حامد کرزی نیز چنین مذاکرات میان دول امریکا و افغانستان را تائید نموده است.

موجودیت قوای نظامی آیساف (کمک به امنیت) وناتو از یکطرف عامل عمده برسر پا نگهداشتن حاکمیت کنونی که در مقایسه با حاکمیت جهادی ها و طالبان دموکراتیک تر می نماید، میباشد از جانب دیگر حاکمیت ملی مارا نیز قویأ زیر سوال برده است.ایجاد پایگاه دایمی و خروج قوای امریکا و ناتو نه تنها باهم متضاد بلکه اصطلاح ( ناخن افگار می پالند) را نیز به یاد میدهد.

دشمنان ترقی، صلح و ثبات افغانستان با پلان دقیق از قبل سنجیده شده قوت های مسلح نیرومند قادر به دفاع از حاکمیت افغان و تمامیت ارضی کشور را که در زمان دفاع مستقلانه و جنگ جلال آباد حقانیت آن به اثبات رسیده است از هم پاشیدند و نابود ساختند، فعالیت های بعدی دوستانه هم طوری سازمان داده شد که تحت عناوین دی دی آر... صفوف آن ناتکمیل باقی ماند و از کادرهای آموزش دیده با تجربه و دارای روحیه وطندوستی نیز تهی گردید. قوت های مسلح به دونرها که معاشات و امورلوژستیکی را تأمین میکنند وابسته ساخته شد. قطع معاشات و امورلوژستیکی معنای برگشت به نقطه اول یعنی از هم پاشیدگی قوت ها است بناء نمی توان با ادامه این وضع بطور دوامدار یا که لایتناهی موافقت کرد.

تائید با عجله وزیر دفاع و موضعگیری مدیریت پارلمان در تائید پایگاه دایمی قبل از بحث در شورای امنیت کشور عجیب و سوال برانگیز است. عده ای از سناتوران در 24 حوت پیشنهاد استعفا و به څارنوالی معرفی نمودن وزیر دفاع را مطرح کردند. توقع مردم این است که باید پارلمان از تدابیری حمایت کنند که افغانستان عوض وابسته شدن، استوار به پایش بایستد و تحت سوال بودن حاکمیت ملی هم برطرف شود.

رسم و رواج ها و عنعنات دیرپا در هر جامعه به سنت تبدیل می شود و جزء انفکاک نا پذیر فرهنگ آن میگردد. روحیه بیگانگانه ستیزی و استقلال طلبی افغان ها هم از جمله این سنت ها است که در جنگ های اول، دوم و سوم با انگلیس ها و در جنگ های سه دهه اخیر بازتاب یافته است. عادلانه بودن و غیر عادلانه بودن جنگ ها به جایش، اما قبول دایمی پایگاه مخالفت با این سنت است، باید قوت های مسلح و صفوف آن تکمیل و با سلاح و تجهیزاتی که قوت های آیساف و ناتو در مبارزه علیه تروریزم استفاده می نمایند تجهیز گردد. آنانی که در هم پاشیدگی قوت های مسلح سهیم بوده اند غرض جبران اشتباهات شان در مورد همکاری صادقانه نمایند.

اعتراضات مردم جاپان و اروپا را نسبت بی احترامی به سنت ها و اکثرأ تجاوزات جنسی نظامیان امریکا بر دختران و پسران که می خواهند بساط پایگاه های نظامی امریکا از خاک شان برچیده شود نباید نادیده گرفت، مگر کسی به آن اعتنایی نمی کند.

میدویدف رئیس جمهوری فدراتیف روسیه و مصطفی نجار وزیر امور داخله جمهوری اسلامی ایران مخالفت شانرا از برپایی چنین پایگاه ها در خاک افغانستان و لو با ابراز تشویش از بی ثبات ساختن اوضاع در منطقه هم باشد به خاطر منافع خود ابراز نمودند. کشور قدرتمند چین و هند حالت نظاره گر و مترصد را اختیار نموده اند. رئیس جمهور افغانستان ایجاد پایگاه دایمی را به سه اصل تأمین صلح، اطمینان همسایگان و تائید لویه جرگه مشروط ساخته است که هر کدام بحث جداگانه را می طلبد.

در چنین حالتی آیا بهتر نیست که منافع ملی افغان ها را در نظر داشته متحدانه عمل شود. حکومت افغانستان با همسایگان طوری کار نماید تا آنها اطمینان خاطر کسب نمایند که از افغانستان علیه منافع آنان و برعکس اقدام نمی شود. عوض پذیرش پایگاه دایمی و قبول وابستگی ضرورت است، سیاست بی طرف عنعنوی مثبت و فعال اتخاذ گردد و حمایت این کشورها جلب و تضمینات بین المللی مثلا شورای امنیت ملل متحد از عدم مداخله همسایگان در امور افغانستان بوجود بیاید.

رسیدگی بر نزاع دولت ها از وظایف شورای امنیت ملل متحد  است که با صدور قطعنامه ها، اعلامیه و مصوبات انعکاس داده می شود.

اما این رسیدگی های شورای امنیت در بسی موارد یکجانبه و مطابق خواست و آرزوی یک یا چند کشور محدود صورت میگیرد چنانچه هم اکنون فیصله ملل متحد غرض تحقق پرواز ممنوع در کشور لیبیا مورد اعتراض چندین کشور بزرگ از جمله روسیه و ترکیه قرار گرفته است بنابرآن موضوع پایگاه های دایمی امریکا هم مستلزم دقت و توجه همه جانبه قرار گیرد تا از یکطرف به تحریکات و مداخله کشورهای منطقه و سایر کشورها در امور افغانستان خاتمه داده شود و از طرف دیگر نیروهای مسلح افغانستان به آن حد از امکانات و توانایی های رزمی برسند که بتوانند از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی افغانستان قاطعانه دفاع به عمل آورده بتوانند و امنیت سراسری کشور را مطابق حقوق بشر و خواست و اراده هر شهروند افغان تأمین نمایند مسلم است که در صورت توانایی های کامل رزمی و به پا ایستادشدن قوت های مسلح کشور و تضمین همه جانبه عدم مداخله در امور افغانستان هیچ نوع ضرورت به موجودیت قوت های خارجی و پایگاه آنها در افغانستان دیده نخواهد شد.


April 2nd, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات